Μπουτάν: Τι αλλαγές φέρνει η νέα εποχή στο «Βασίλειο της ευτυχίας»;

Σκαρφαλωμένο στα Ιμαλάια, ανάμεσα στο Θιβέτ και στην Ινδία, το Βασίλειο του Μπουτάν οδεύει προς τη σύγχρονη εποχή.

Αυτή η μικρή χώρα των Ιμαλαΐων με το ένα πόδι στη μακρινή παράδοση και το άλλο στην ψηφιακή εποχή αποκαλείται και το «Βασίλειο της ευτυχίας» (The Happy Kingdom).

Καμία άλλη χώρα δεν υπέστη πρόσφατα πιο ριζική αλλαγή από το Μπουτάν. Η νέα χιλιετία έφερε στους κατοίκους της την τηλεόραση, το Διαδίκτυο και τον εκδημοκρατισμό σχεδόν μέσα σε μια νύχτα. Η πρωτεύουσα Thimphu έχει γίνει μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες πόλεις της Νοτιοανατολικής Ασίας. Ταυτόχρονα, μόλις λίγα χιλιόμετρα προς τα βόρεια, 20 χιλιάδες νομάδες ζουν ακόμη από τους βοσκότοπους με τα γιακ, στις ψηλές πεδιάδες των Ιμαλαΐων. Αυτό το ντοκιμαντέρ περιγράφει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν αυτοί οι άνθρωποι.

Συναντάμε τον νεαρό Chewang, ο οποίος συχνά πρέπει να αφήσει την οικογένειά του για μήνες και να ταξιδέψει σε υψόμετρο πάνω από πέντε χιλιάδες μέτρα για να αναζητήσει τον μύκητα της κάμπιας, ένα μυθικό φαρμακευτικό μανιτάρι. Ακολουθούμε επίσης το ταξίδι του πεντάχρονου Doryi, ο οποίος αποχωρίζεται τη φτωχή οικογένειά του όταν τον στέλνουν σε μοναστήρι.

Εν τω μεταξύ, η αφοσιωμένη αγρότισσα Choki προσπαθεί να φέρει τα πλεονεκτήματα της σύγχρονης ζωής στο χωριό της. Και ο 73χρονος Ap Chimi θεωρεί ότι ο σύγχρονος κόσμος είναι μια πρόκληση, οπότε αποφάσισε να αγωνιστεί στο τελευταίο τουρνουά τοξοβολίας για να δείξει στους νέους του χωριού ότι μπορεί ακόμα να χτυπήσει τα μάτια του ταύρου όσο εύκολα το κάνουν κι εκείνοι.

Αυτό το ντοκιμαντέρ οδηγεί τους θεατές στη δυτική ανάπτυξη που είχαν άλλες χώρες τον περασμένο αιώνα. Η απώλεια της κοινοτικής ζωής σε αρμονία με τη φύση έρχεται σε αντίθεση με τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης. Η σκηνοθέτις Irja von Bernstorff η οποία ταξίδεψε μέχρι το «Βασίλειο της ευτυχίας» μας δίνει μια μοναδική ματιά πίσω από την τουριστική πρόσοψη της χώρας για να αποκαλύψουμε τι κάνει τον κόσμο του Μπουτάν τόσο ξεχωριστό.

Πηγή: DW Documentary

Λευκάδα : Η προσιτή απόλαυση

Νησί απέναντι από τις ακτές της Αιτωλοακαρνανίας, η Λευκάδα αποτελεί έναν από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς της χώρας μας, καθώς προσφέρει στους φίλους της ένα μοναδικό συνδυασμό εύκολης πρόσβασης και εκπληκτικού φυσικού κάλλους

Νησί απέναντι από τις ακτές της Αιτωλοακαρνανίας, η Λευκάδα αποτελεί έναν από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς της χώρας μας, καθώς προσφέρει στους φίλους της ένα μοναδικό συνδυασμό εύκολης πρόσβασης (συνδέεται οδικώς με την ηπειρωτική Ελλάδα) και εκπληκτικού φυσικού κάλλους. 

Οι φιλόξενες ακρογιαλιές, οι μαγευτικές αμμουδερές παραλίες, το όμορφο φυσικό ανάγλυφο και οι κατάφυτες εκτάσεις εναρμονίζονται σε ένα ταιριαστό σύνολο με τα ορεινά παραδοσιακά χωριά και τους γραφικούς παραλιακούς οικισμούς.   

Τους επισκέπτες του νησιού καλωσορίζει η πρωτεύουσα, η πόλη της Λευκάδας, πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο με μεσαιωνική προέλευση και ιδιότυπο αρχιτεκτονικό παρελθόν.  

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα παραδοσιακά σπίτια της πόλης, οι παλαιές εκκλησίες με τα περίτεχνα καμπαναριά, αλλά και η σύγχρονη μαρίνα με εγκαταστάσεις υψηλών προδιαγραφών, σημείο αναφοράς για τους λάτρεις των θαλάσσιων εκδρομών. 

Κοντά στην πόλη βρίσκονται, μεταξύ άλλων, η βυζαντινή εκκλησία της Παναγίας της Οδηγήτριας, το φρούριο της Αγίας Μαύρας και το μοναστήρι της Παναγίας της Φανερωμένης. 

Στη δυτική ακτογραμμή της Λευκάδας ξεχωρίζουν ο Άγιος Νικήτας, χωριό με παραδοσιακό χρώμα και κοσμοπολίτικο χαρακτήρα, χτισμένο στο μυχό μικρού όρμου, το ονομαστό Κάθισμα, με πλατιά αμμουδερή παραλία και ωραία θέα στο ηλιοβασίλεμα, οι επιβλητικοί Εγκρεμνοί, με απόκρημνες ορθοπλαγιές και απέραντη αμμουδερή παραλία, και το διάσημο Πόρτο Κατσίκι, περιοχή εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς, με μαγευτική παραλία.    

Στις νότιες ακτές του νησιού, η Βασιλική, στον κόρφο κλειστού όρμου, ιδανικού για τους λάτρεις του γουίντ σέρφινγκ, τα Σύβοτα, στο βάθος θαυμάσιου φυσικού φιορδ, και ο Μικρός Γιαλός, στο μυχό όρμου με κρυστάλλινα νερά, είναι οι οικισμοί που συγκεντρώνουν τη μεγαλύτερη τουριστική κίνηση.  

Στην ανατολική ακτογραμμή απλώνονται τα σημαντικότερα παραθεριστικά κέντρα της Λευκάδας: οι Καριώτες, η Λυγιά, η Νικιάνα, το Περιγιάλι, το Νυδρί, το μεγαλύτερο τουριστικό θέρετρο του νησιού, το Βλυχό και το Γένι.     

Απέναντι από το Νυδρί βρίσκονται τα μαγευτικά Πριγκιποννήσια (Μαδουρή, Χελώνη, Σκορπιός, Σπάρτη, Σκορπίδι).  

Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και η ενδοχώρα της Λευκάδας, όπου οι επισκέπτες ανακαλύπτουν χωριά που διατηρούν αναλλοίωτο τον παραδοσιακό χαρακτήρα τους: τα Λαζαράτα, την Καρυά, με τη γραφική πλατεία και τη μακρά παράδοση στην υφαντική και την κεντητική, το Δρυμώνα και την Εξάνθεια, την Εγκλουβή και τη Βαυκερή.     

Πηγή: in.gr

Πισίνες μες στα χιόνια!

Με θέα που κόβει την ανάσα στα χιονισμένα βουνά, σε πολλά μέτρα υψόμετρο και με διάθεση να προσφέρουν στιγμές χαλάρωσης και ευεξίας στους κουρασμένους σκιέρ οι πισίνες αυτές αποτελούν μια ζεστή όαση μέσα στο κρύο του χειμώνα. Ξενοδοχεία που προσφέρουν πολυτελείς υπηρεσίες σε χιονισμένες κορυφές συμπληρώνουν τις ανέσεις τους με μερικές βουτιές στο καυτό νερό σε θερμοκρασίες υπό το μηδέν.

Cambrian Hotel, Ελβετία

Villa Honegg, Ελβετία

Hotel Portillo, Χιλή

Le Crans Hotel, Ελβετία

Aqua Dome, Αυστρία

Berner Hotel, Αυστρία

Cliff Lodge & Spa, ΗΠΑ

Πηγή: https://perierga.gr

Eκπληκτικά πράγματα που δεν γνωρίζουμε για την Ισλανδία

Από το σκληρό κρύο και τον άγριο καιρό στα φλογερά ηφαίστεια και στην πράσινη φύση, η Ισλανδία είναι ένα μέρος που αξίζει κάποιος να επισκεφθεί. Ωστόσο, πέρα από τα γνωστά για την Ισλανδία υπάρχουν και συναρπαστικά πράγματα που δεν γνωρίζουμε για τη «χώρα του πάγου και της φωτιάς».

1. Δεν έχει κουνούπια

Δεδομένου ότι αναπαράγονται σε μέρη όπως η Ανταρκτική και η Γροιλανδία και παράξενο που δεν υπάρχουν στην Ισλανδία. Όλες αυτές οι χώρες έχουν παρόμοιες κλιματολογικές συνθήκες – σίγουρα δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο η Ισλανδία δεν θα έπρεπε να έχει επίσης κουνούπια. Αλλά το ισλανδικό κλίμα εμποδίζει τα κουνούπια να επιβιώσουν. Σε ψυχρότερες χώρες, ζουν με αδρανοποίηση το χειμώνα και εκκόλαψη την άνοιξη. Ωστόσο, ο καιρός στην Ισλανδία είναι τόσο απρόβλεπτος που τα κουνούπια δεν μπορούν να το κάνουν.

2. Έχει το μεγαλύτερο ποσοστό πολιτών με πρόσβαση στο Διαδίκτυο – 100%

Το 100% του πληθυσμού της Ισλανδίας είχε πρόσβαση στο Διαδίκτυο το 2016. Ακόμη και προηγμένες χώρες όπως οι Η.Π.Α. και το Ηνωμένο Βασίλειο δεν το έχουν καταφέρει καν. Στα μέσα του 2000, μόνο το 89% του πληθυσμού είχε πρόσβαση στους δικτυακούς τόπους, αλλά μέχρι το 2016, κάθε πολίτης της Ισλανδίας διέθετε Internet.

3. Οι κάτοικοι πιστεύουν στα… ξωτικά

Τα ξωτικά δημιουργήθηκαν στη φαντασία των παραμυθάδων αλλά στην Ισλανδία όλοι πιστεύουν ότι υπάρχουν στην πραγματικότητα. Οι περισσότεροι εδώ πιστεύουν ότι ενώ τα ξωτικά είναι ειρηνικά, απειλούνται όταν κάποιος προσπαθεί να τα ενοχλήσει. Σύμφωνα με την ισλανδική μυθολογία, τα ξωτικά ζουν σε βραχώδεις περιοχές και διαθέτουν μαγικές δυνάμεις.

4. Το πρώτο Κοινοβούλιο στον κόσμο ιδρύθηκε στην Ισλανδία

Το παλαιότερο Κοινοβούλιο στον κόσμο ανήκει στη «γη του πάγου και της φωτιάς». Ονομάζεται Althing και δημιουργήθηκε αρχικά ως υπαίθριο στο Ρέικιαβικ το 930 μ.Χ. Οι πιο ισχυροί ηγέτες της χώρας συναντήθηκαν εκεί για να συζητήσουν τα σχέδιά τους και να υπηρετήσουν τη δικαιοσύνη. Το Althing έδωσε τη θέση του στο Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο συνέχισε να διοργανώνει τακτικές συνεδρίες για την προάσπιση της δικαιοσύνης στην ισλανδική κοινωνία.

5. Δεν υπάρχουν φυσικά δάση

Η Ισλανδία είναι μια από τις πιο αποψιλωμένες χώρες στον κόσμο. Δεν είναι ότι τα δέντρα ποτέ δεν μεγάλωσαν εκεί, αλλά όταν οι Βίκινγκς εγκαταστάθηκαν εκεί τα έκοψαν. Λέγεται ότι τον 9ο αιώνα σχεδόν το 25% της Ισλανδίας είχε δασικές εκτάσεις σημύδας, αλλά σήμερα ο αριθμός αυτός έχει συρρικνωθεί στο 1%. Αν και γίνεται πολύ οργανωμένη δασοκομία, η χώρα έχει λίγες δασικές εκτάσεις.

6. Η χώρα είναι μία από τις πιο φιλικές προς το περιβάλλον

Τα ενεργά ηφαίστεια που υπάρχουν εκεί παρέχουν γεωθερμική ενέργεια σε ολόκληρη τη χώρα και η Ισλανδία χρησιμοποιεί επίσης υδροηλεκτρική ενέργεια για να μειώσει περαιτέρω το κόστος και τη ρύπανση. Λόγω των τόσο άφθονων φυσικών πόρων, λιγότερα ορυκτά καύσιμα καίγονται εκεί – σχεδόν το 40% των ανθρώπων που ζουν εκεί δεν χρησιμοποιούν ορυκτά καύσιμα. Επιπλέον, τα περισσότερα σπίτια στην Ισλανδία θερμαίνονται με γεωθερμικό νερό που αντλείται από το υπέδαφος, καθώς υπάρχουν πολλές θερμές πηγές, λόγω της ηφαιστειακής δραστηριότητας της χώρας.

7. Η ισλανδική γλώσσα παραμένει συνδεδεμένη με τις σκανδιναβικές της ρίζες

Η ισλανδική γλώσσα προέρχεται από την παλαιά νορβηγική γλώσσα και ενώ άλλες σκανδιναβικές γλώσσες έχουν εξελιχθεί με την πάροδο των χρόνων, η ισλανδική εξακολουθεί να διατηρεί την ίδια γραμματική και λεξιλόγιο με την αρχαία γλώσσα της. Ενώ οι γλώσσες άλλων χωρών δανείστηκαν λέξεις από άλλους, η Ισλανδία δημιούργησε λεξιλόγιο με βάση τις σκανδιναβικές ρίζες της με σκοπό να διατηρήσει την πλούσια ιστορία και τον πολιτισμό της και οι Ισλανδοί είχαν την πρόνοια να το κάνουν από τον 18ο αιώνα.

8. Έχει τους περισσότερους λάτρεις βιβλίων στον κόσμο

Οι Ισλανδοί είναι άνθρωποι που αγαπούν τα βιβλία και τα αγοράζουν περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο έθνος στον κόσμο. Επιπλέον, ένας στους δέκα κατοίκους δημοσιεύει ένα βιβλίο στη διάρκεια της ζωής του.

Πηγή: https://perierga.gr

Το πιο «στενό σημείο του πλανήτη»: Τα «μυστικά» του νησιού στις Μπαχάμες με το ελληνικό όνομα

Πηγή: Deborah Brunswick and Craig Waxman/CNN

Ένας παράδεισος επί γης, το πανέμορφο νησί με το ελληνικό όνομα Ελεύθερα (Eleuthera) στις Μπαχάμες, είναι αυτό που έχει στο μυαλό του κάθε ταξιδιώτης όταν ονειρεύεται αποδράσεις σε εξωτικά μέρη, βαδίζοντας στην άμμο και κρατώντας ένα κοκτέιλ στο χέρι.

Οι ψηλοί γκρεμοί στην κόψη του Ατλαντικού, βρίσκονται κατά μήκος της ανατολικής ακτής. Στη δυτική μεριά, κρυστάλλινα νερά και οι παραλίες με τη λευκή άμμο συνθέτουν μια ειδυλλιακή εικόνα. 

Οι ήπιες θερμοκρασίες καθόλη τη διάρκεια του χρόνου κυμαίνονται από τους 21 βαθμούς Κελσίου κατά μέσο όρο τον χειμώνα και φτάνουν μέχρι τους 26 βαθμούς το καλοκαίρι.

Ολόκληρο το νησί διασχίζεται από έναν στενό κεντρικό δρόμο, ο οποίος απλώνεται σε απόσταση 177 χλμ.  

Τα εκπληκτικά φυσικά τοπία κυριαρχούν σε όλο το νησί, ενώ μερικά από τα πιο εντυπωσιακά αξιοθέατα βρίσκονται στα νοτιότερα σημεία του νησιού.

Σύνθεση αντιθέσεων

Στην πιο στενή λωρίδα του νησιού, η γέφυρα Glass Window εκτείνεται σε ένα μικροσκοπικό κομμάτι γης, διαχωρίζοντας τα σκοτεινά, άγρια νερά του Ατλαντικού Ωκεανού από τα απαλά τιρκουάζ νερά της παραλίας Bight. Η αντίθεση είναι συναρπαστική, ιδιαίτερα από αέρος. Με ανθεκτικά παπούτσια, μπορείτε να ανεβείτε στον τραχύ ορεινό λόφο πάνω από τη γέφυρα για μια ευρύτερη θέα ολόκληρου του νησιού και να θαυμάσετε τις δύο διαφορετικές αποχρώσεις του νερού.

Οι θυελλώδεις άνεμοι έχουν παρασύρει τη φυσική πέτρινη αψίδα που έστεκε κάποτε στην τσιμεντένια γέφυρα. Αλλά ο Αμερικανός καλλιτέχνης Winslow Homer μπόρεσε να την απαθανατίσει στον πίνακά του του 1885 “Glass Window”.

Ο άγριος καιρός και τα φουσκωμένα νερά της θάλασσας μπορεί να αποδειχτούν ιδιαίτερα επικίνδυνα και να έχουν ως αποτέλεσμα το κλείσιμο της γέφυρας, γι’αυτό είναι καλό να αποφεύγεται η περιοχή όταν οι καιρικές συνθήκες είναι άσχημες.

Πηγή: Marnie Hunter/CNN

Απολαμβάνοντας τη φύση

Περίπου μισό μίλι δυτικά της γέφυρας, βρίσκεται ένα άλλο αξιοθέατο που αξίζει να επισκεφτείτε. Τα «Λουτρά της Βασίλισσας» (Queen’s Bath), είναι μια σειρά από φυσικές πισίνες που έχουν σχηματιστεί μέσα στους βράχους από τα κύματα που σκάνε  εδώ και αιώνες από τον Ατλαντικό Ωκεανό.

Στα «Λουτρά» αυτά μπορεί άνετα να κολυμπήσει κάποιος στα δροσερά νερά, τα οποία ζεσταίνονται όσο ανεβαίνει η θερμοκρασία. Καλύτερα είναι να τα επισκεφτεί κάποιος όταν η παλίρροια είναι χαμηλή, ενώ συνίσταται να φοράει παπούτσια της θάλασσας, αφού η βραχώδης επιφάνεια είναι αρκετά κοφτερή.

Τόσο η γέφυρα, όσο και τα «Λουτρά» βρίσκονται σε απόσταση 15 λεπτών με το αυτοκίνητο από το αεροδρόμιο του νησιού.

Η απομόνωση του ναυαγού

Στο νησί με τις απλόχερα δοσμένες πανέμορφες παραλίες, υπάρχει μία ακόμη αμμώδης παραλία που είναι πιο δύσκολα προσβάσιμη, αξίζει, όμως την έξτρα προσπάθεια.

Περίπου δύο ώρες από την γέφυρα, στο νοτιότερο σημείο του νησιού, βρίσκεται η παραλία Lighthouse, η οποία προσφέρει την απόλυτη απομόνωση που βλέπει κανείς σε ταινίες με ναυαγούς.  Καθώς δεν υπάρχει δρόμος για εκεί, χρειάζεται σίγουρα ένα τζιπ ή καλό αμάξι.

Η ανταμοιβή; Ολόκληρα χιλιόμετρα παραλίας με ροζ άμμο στην μεριά του Ατλαντικού Ωκεανού. Σε αυτή δεσπόζει και ο παλιός φάρος, ο οποίος υψώνεται πάνω από τον ωκεανό. Ιδανική για καταδύσεις και υπέροχη θέα του Half Moon Cay.

Σύντομα, όμως, αυτό μπορεί να αλλάξει, αφού η Disney Cruise Line πρόσφατα αγόρασε τον φάρο, οπότε το σημείο μπορεί να μην είναι πια τόσο απομονωμένο.

Πηγή: https://www.cnn.gr

Κόρινθος, το φυσικό κάλλος και η ανθρώπινη δημιουργία

Τόπος φημισμένος για τους πολιτισμικούς θησαυρούς του και τις μοναδικές φυσικές ομορφιές του, η Κορινθία καταλαμβάνει το βορειοανατολικό άκρο της Πελοποννήσου, αλλά και ένα μικρό τμήμα της Στερεάς Ελλάδας

Τα Τρίκαλα, ένα από τα σημαντικότερα κέντρα ορεινού και χειμερινού τουρισμού της χώρας μας

Τόπος φημισμένος για τους πολιτισμικούς θησαυρούς του και τις μοναδικές φυσικές ομορφιές του, η Κορινθία καταλαμβάνει το βορειοανατολικό άκρο της Πελοποννήσου, αλλά και ένα μικρό τμήμα της Στερεάς Ελλάδας.

Σήμα κατατεθέν της Κορινθίας είναι, ασφαλώς, η περίφημη διώρυγα της Κορίνθου, με συνολικό μήκος 6.343 μ. και πλάτος στην επιφάνεια της θάλασσας περί τα 25 μ. Η τομή του ισθμού της Κορίνθουαποτέλεσε επιθυμία επιφανών προσωπικοτήτων ήδη από την αρχαιότητα (Περίανδρος, Δημήτριος ο Πολιορκητής, Γάιος Ιούλιος Καίσαρας, Νέρωνας, Ιωάννης Καποδίστριας κ.ά.), μια και καθιστά δυνατή την αποφυγή του περίπλου της Πελοποννήσου. Τελικά, η διώρυγα της Κορίνθου κατασκευάστηκε κατά τα έτη 1882-1893.

Η Κόρινθος, πρωτεύουσα της Περιφερειακής Ενότητας Κορινθίας, είναι ένα σύγχρονο αστικό και εμπορικό κέντρο. Κοντά της βρίσκεται ηαρχαία Κόρινθος, σπουδαιότατο ναυτιλιακό, εμπορικό και πνευματικό κέντρο του ελλαδικού χώρου, με μακραίωνη ιστορική διαδρομή και αξιόλογη αποικιακή δραστηριότητα (Κέρκυρα, Συρακούσες κ.α.). Σημεία αναφοράς για όλους τους ταξιδιώτες αποτελούν τα μνημεία του αρχαιολογικού χώρου (ξεχωρίζει ο ναός του Απόλλωνα) και, σε μικρή απόσταση, ο Ακροκόρινθος, η οχυρή ακρόπολη της αρχαίας και μεσαιωνικής Κορίνθου, στην κορυφή ενός απόκρημνου βράχου.

Το Λουτράκι, απλωμένο στο μυχό του Κορινθιακού κόλπου, είναι μια λουτρόπολη διεθνούς φήμης, με πασίγνωστες ιαματικές πηγές, εξαίρετες παραλίες, θαυμάσια ξενοδοχειακή υποδομή και καζίνο (Club Hotel Casino Loutraki). Με την ονομασία Θέρμαι, προς τιμήν της Θερμίας Αρτέμιδος, η περιοχή του Λουτρακίου αποτελούσε σημαντικό τμήμα της αρχαίας Κορίνθου και διέθετε λουτρόπολη. Η χρήση των ιαματικών πηγών της περιοχής αναφέρεται από τον Ξενοφώντα και τον Παυσανία. Από τα μέσα του 19ου αιώνα το Λουτράκι άρχισε να μετατρέπεται σε εμπορικό και οικονομικό κέντρο, ενώ στις δεκαετίες που ακολούθησαν αποτέλεσε κοσμοπολίτικο κέντρο αναψυχής και θεραπευτικού τουρισμού, πόλο έλξεως για επιφανείς έλληνες και ξένους παραθεριστές. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην ευρύτερη περιοχή του Λουτρακίου, στο δυτικό άκρο της χερσονήσου Περαχώρας, βρίσκεται οαρχαιολογικός χώρος του Ηραίου.

Το Κιάτο είναι μια παραλιακή πόλη με μεγάλο εμπορικό λιμάνι, χτισμένη σε εύφορη περιοχή με οπωροφόρα. Κοντά του βρίσκεται ηαρχαία Σικυών, μια από τις σπουδαιότερες πόλεις του ελλαδικού χώρου επί τυραννίας των Ορθαγοριδών (7ος-6ος αιώνας π.Χ.), με ιδιαίτερα αξιόλογο αρχαιολογικό χώρο και μουσείο.

Το Ξυλόκαστρο είναι μια σύγχρονη πολιτεία με καλή τουριστική υποδομή και μαρίνα υψηλών προδιαγραφών. Το ενδιαφέρον των επισκεπτών συγκεντρώνουν τα εκκλησιαστικά μνημεία (Άγιος Βλάσιος, Άγιος Γεράσιμος, Φανερωμένη) και ο Πευκιάς, αισθητικό δάσος (κυρίαρχο είδος του, η χαλέπειος πεύκη) δίπλα στην παραλία.

Η Νεμέα, μεσόγεια κωμόπολη και εξελισσόμενο κέντρο οινοτουρισμού, χτισμένη σε περιοχή με απέραντους αμπελώνες, είναι προικισμένη με σπουδαίους αρχαιολογικούς χώρους (ιερό Νεμείου Διός, Φλιούς, Κλεωνές, μυκηναϊκή νεκρόπολη Αηδονιών).

Στην ευρύτερη περιοχή της Ισθμίας, οικισμού χτισμένου στο ανατολικό άκρο της διώρυγας της Κορίνθου, βρίσκονται δύο σημαντικοί αρχαιολογικοί χώροι: τα λείψανα του ιερού του Ποσειδώνα και τα ερείπια των Κεγχρεών, επινείου της αρχαίας Κορίνθου στο Σαρωνικό κόλπο.

Οι παραθαλάσσιοι οικισμοί της Κορινθίας (Άγιοι Θεόδωροι, Αλμυρή, Βραχάτι, Δερβένι, Διμηνιό, Κεχριές, Κοκκώνι, Κόρφος, Λέχαιο, Λουτρό Ελένης, Μελίσσι, Νεράντζα, Συκιά) προσελκύουν μεγάλο αριθμό παραθεριστών τους καλοκαιρινούς μήνες, ενώ τα γραφικά ορεινά χωριά (Γκούρα, Καστανιά, Στυμφαλία, Τρίκαλα, Φενεός) είναι ιδανικά για χειμερινές διακοπές σε τοπία εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς.

Πηγή :https://www.in.gr/

Πώς να οργανώσετε τέλεια το ταξίδι με τα παιδιά

Το κλειδί είναι η οργάνωση και η σωστή προετοιμασία για να μην βρεθείτε προ εκπλήξεως αλλά και για να περάσετε όσο το δυνατόν καλύτερα χωρίς πολλές γκρίνιες και προβλήματα.

Οι οικογενειακές διακοπές είναι η στιγμή για να ανανεώσετε τη σχέση σας και να έρθετε όλα τα μέλη πιο κοντά με σκοπό να κάνετε όσα δεν κάνετε τον υπόλοιπο χρόνο και για να βελτιώσετε τον τρόπο που επικοινωνείτε χωρίς τις παρεμβολές της δουλειάς και των καθημερινών υποχρεώσεων. Η αρχή του ταξιδιού είναι πολύ σημαντική και πρέπει να έχετε ένα παιδί χαρούμενο και ικανοποιημένο ώστε να φτάσετε στον προορισμό σας χωρίς απρόοπτα. Αλλά είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται; Κάθε οικογένεια διαφέρει και κάθε ηλικία του παιδιού έχει τις δικές της ανάγκες. Πόσω μάλλον όταν έχετε και πάνω από ένα παιδί. Το κλειδί είναι η οργάνωση και η σωστή προετοιμασία για να μην βρεθείτε προ εκπλήξεως αλλά και για να περάσετε όσο το δυνατόν καλύτερα χωρίς πολλές γκρίνιες και προβλήματα.

1. Πάρτε το βαλιτσάκι πρώτων βοηθειών. Κανονικά θα πρέπει να βρίσκεται πάντα μαζί σας. Στο αυτοκίνητο, στην τσάντα χειρός, στη βαλίτσα των διακοπών και στη θήκη του καροτσιού. Ποτέ δεν ξέρετε τι μπορεί να προκύψει και στις διακοπές συμβαίνουν πάντα διάφορα στα παιδιά. Αλοιφές για κουνούπια και άλλα τσιμπήματα, αντιπυρετικά, αντιβίωση (αφού συμβουλευτείτε το γιατρό), παυσίπονα, επίδεσμο, θερμόμετρο και κρέμες για εγκαύματα.
2. Απασχολήστε το παιδί με το αγαπημένο του ηλεκτρονικό παιχνίδι. Καλύτερα να απορροφηθεί με ένα γνώριμο τρόπο από το να σας ρωτάει συνέχεια πότε θα φτάσετε και να γκρινιάζει επειδή βαριέται. Τσεκάρετε πρώτα ότι αυτό δεν του φέρνει ναυτία και δεν υπάρχει περίπτωση να κάνει εμετό στη διαδρομή.
3. Αν ταξιδεύετε με το αμάξι, ετοιμάστε ένα CD με τα αγαπημένα του τραγούδια και αν είναι αρκετά μικρό, αγοράστε ένα audio παραμύθι για να μπορεί να ακούει την αγαπημένη του ιστορία και- γιατί όχι;- να νανουριστεί.
4. Πάρτε μαζί σας ελαφριά σνακς. Αποφύγετε τα βαριά φαγητά και προτιμήστε κριτσίνια ή ελαφριά τοστάκια. Αποφύγετε τα γλυκά που έχουν περιττή ζάχαρη και τα ροφήματα που μπορεί να του προκαλέσουν τάση για εμετό. Το νερό αρκεί.
5. Ενημερωθείτε για τον καιρό. Γενικότερα αποφύγετε να ταξιδέψετε με κακοκαιρία που θέτει σε ρίσκο τη δική σας ασφάλεια αλλά και του παιδιού. Αν δεν μπορείτε να κάνετε αλλιώς, ξεκινήστε αφού σιγουρευτείτε ότι τα λάστιχα είναι σε πολύ καλή κατάσταση και κινηθείτε με προσοχή. Προνοήστε για τα ρούχα του παιδιού και πάρτε πολύ ελαφριά αλλά και πιο ζεστά ρούχα σε περίπτωση κρύου.

Πηγή: https://www.vita.gr/

 

Μαγνησία: Γη των ολύμπιων θεών και των Αργοναυτών

Τόπος άρρηκτα συνδεδεμένος τόσο με τις περίφημες μυθικές παραδόσεις του όσο και με το πλούσιο ιστορικό παρελθόν του

Τόπος με σπάνιες μορφολογικές εναλλαγές και αντιθέσεις, η Μαγνησίαείναι άρρηκτα συνδεδεμένη τόσο με τις περίφημες μυθικές παραδόσεις της όσο και με το πλούσιο ιστορικό παρελθόν της.

Τη Μαγνησία με τον κατάφυτο ορεινό όγκο του Πηλίου είχαν επιλέξει ως θερινή κατοικία τους οι δώδεκα ολύμπιοι θεοί.

Στη Μαγνησία κατοικούσαν οι Κένταυροι, όντα που από τη μέση και πάνω ήταν άνθρωποι και από τη μέση και κάτω άλογα. Στη σπηλιά ενός εξ αυτών, του Χείρωνα, δασκάλου του  Ασκληπιού, του Πηλέα και του Αχιλλέα, μεγάλωσε ο Ιάσονας, περιώνυμος αρχηγός της Αργοναυτικής εκστρατείας στην Κολχίδα.

Το Πήλιο της Μαγνησίας ήταν, εξάλλου, ο τόπος όπου πραγματοποιήθηκε ο γάμος του Πηλέα, βασιλιά των Μυρμιδόνων και πατέρα του Αχιλλέα, και της Νηρηίδας Θέτιδας.

Η Μαγνησία οφείλει την ονομασία της στους Μάγνητες, παλαιότατους κατοίκους της, που ανήκαν στα αιολικά φύλα. Ο τόπος κατοικήθηκε από τη Νεολιθική Εποχή, όπως φανερώνουν τα εντυπωσιακά ευρήματα στο Σέσκλο, το Διμήνι, τον Αλμυρό κ.α.

Κατά τους Μυκηναϊκούς Χρόνους (14ος-13ος αιώνας π.Χ.) άκμασε ο οικισμός της Ιωλκού. Έως τα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ. η Μαγνησία αποτελούσε ανεξάρτητη περιοχή. Στη συνέχεια τέθηκε κάτω από τον έλεγχο των Θεσσαλών, με ένα μικρό διάλειμμα βοιωτικής κυριαρχίας (363-352 π.X.).

Τη θεσσαλική κυριαρχία διαδέχτηκε λίγο μετά τα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ. αυτή των Μακεδόνων. Ιδιαίτερα σημαντική στα κατοπινά χρόνια υπήρξε η ίδρυση της Δημητριάδας από το μακεδόνα βασιλιά Δημήτριο τον Πολιορκητή (αρχές του 3ου αιώνα π.Χ.).

Ακολούθησαν η ρωμαϊκή κυριαρχία και η ίδρυση του Kοινού των Mαγνήτων με έδρα τη Δημητριάδα. Κατά τους Παλαιοχριστιανικούς Χρόνους (4ος-6ος αιώνας) αναπτύχθηκαν οι χριστιανικές Φθιώτιδες Θήβες.

Από το 12ο αιώνα άρχισαν να χτίζονται σε ασφαλή σημεία του Πηλίου πολυάριθμες μονές. Οι οικιστικοί πυρήνες που δημιουργήθηκαν γύρω από αυτές εξελίχθηκαν επί Τουρκοκρατίας σε σημαντικά κεφαλοχώρια, που γνώρισαν οικονομική και πνευματική ακμή κατά το 18ο αιώνα.

Η Μαγνησία έλαβε μέρος στην Επανάσταση του 1821 και στα απελευθερωτικά κινήματα των ετών 1854 και 1878, ενώ ενσωματώθηκε στο ελεύθερο ελληνικό κράτος το 1881.

Σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη και την εν γένει φυσιογνωμία της διαδραμάτισε η εγκατάσταση προσφύγων μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Πηγή: https://www.in.gr

Γαλαξίδι: Το Χρονικό και οι κουρσάροι

Ένα από τα πλέον γνωστά και αξιόλογα χρονικά, τόσο ως ιστορική πηγή όσο και ως μνημείο του λόγου, είναι το «Χρονικό του Γαλαξειδίου»

Το Γαλαξίδι, η ξακουστή ναυτική πολιτεία της Ρούμελης (πηγή: Απόστολος Χατζηδήμου – Δήμος Δελφών)

Η αφήγηση ιστορικών γεγονότων κατά χρονολογική και μόνο σειρά, χωρίς να αναφέρεται ή να επισημαίνεται η εσωτερική (αιτιώδης) σχέση και αλληλουχία μεταξύ τους, ορίζεται ως χρονικό.

Είδος παρόμοιο με τις χρονογραφίες των Βυζαντινών Χρόνων, ταχρονικά γράφονταν επί Τουρκοκρατίας από λαϊκούς ανθρώπους, προκειμένου να κινήσουν το ενδιαφέρον και τη φαντασία του απλού ανθρώπου, αλλά και να μεταλαμπαδεύσουν στους επιγενομένους αξιομνημόνευτα γεγονότα που βίωσε ή για τα οποία διάβασε ο συγγραφέας.

Ένα από τα πλέον γνωστά και αξιόλογα χρονικά, τόσο ως ιστορική πηγή όσο και ως μνημείο του λόγου, είναι το «Χρονικό του Γαλαξειδίου».

Έργο του ιερομονάχου Ευθυμίου, που μόναζε στη βυζαντινή μονή του Σωτήρος Χριστού, κοντά στο Γαλαξίδι, το εν λόγω χρονικό, που συνεγράφη το 1703, περιλαμβάνει την ιστορία της ξακουστής ρουμελιώτικης ναυτικής πολιτείας από τα τέλη του 10ου αιώνα έως την καταστροφή της από τους πειρατές (1660) και την επανίδρυσή της, στα τέλη του 17ου αιώνα.

Το χειρόγραφο του χρονικού, για τη συγγραφή του οποίου αξιοποιήθηκαν σύμφωνα με τη μαρτυρία του συγγραφέα παλαιά χειρόγραφα που σώζονταν στη μονή του Σωτήρος, ανακαλύφθηκε στα ερείπια του μοναστηριού το 1863/4 και εκδόθηκε πρώτη φορά από τον ιστοριοδίφη Κωνσταντίνο Ν. Σάθα το 1865.

Ιδού πώς περιγράφει ο ιερομόναχος Ευθύμιος την καταστροφή του Γαλαξιδίου από τους πειρατές το 1660 μ.Χ.:

Εκείνους τους χρόνους, πολλοί κουρσάροι κατατρεμένοι από τα μέρη Μπαρμπαριάς και Αλτζέρι, εμαζωχτήκασι στον Έπαχτο (Ναύπακτο). Ένας από τούτους τους κουρσάρους, έχοντας μάνα χριστιανή και πατέρα Τούρκον, που τον ελέγασι Ντουρατζίμπεη, είχε την αυθεντεία (διοίκηση) του κόρφου (κόλπου) και αυθέντευε απάνου σε ούλα τα καράβια του κόρφου με φερμάνι βασιλικό· μίαν ημέρα δυο γαλαξιδιώτικες γαλιότες (ιστιοφόρα), θεληματικώς ή ανήξερα, δεν τον εχαιρετήσασι στο πέλαγο με σινιάλο και κανονιές· και αυτός πολύ θυμωμένος στέλνει αποκρισάρην (απεσταλμένο) στο Γαλαξίδι για να πάρει αυτές τες γαλιότες και τες παραδώσει στα χέρια του πειράτου· οι Γαλαξιδιώτες δεν το επαραδεχτήκασι, και ο κουρσάρος του Έπαχτου με δέκα γαλιότες, που είχασι όλο κανόνια μπρούντζινα και φοβερά, ήρθε απόξω στο λιμάνι, και τους επαραπονέθηκε δια το αφρόντε (προσβολή) που του εκάμασι, και εγύρεψε να του πλερώσουσι τρεις χιλιάδες βενέτικα (ενετικά φλουριά), αλλέως θέλει κάψει ούλα τα καράβια και τα σπίτια· οι Γαλαξιδιώτες δεν το επαραδεχτήκασι· και ο Ντουράτζμπεης, έστοντας και να στοχάζεται (επειδή σκέφτηκε) το πως πολλά να εζήτησε, εξανάστειλε, κατεβαίνοντας σε δυο χιλιάδες βενετικά, χίλια μετρητά και χίλια σε διάστημα μιας χρονιάς, με ντεσκερέ χρεωστημιάς (έγγραφο χρέους). Και οι Γαλαξιδιώτες εστείλασι με μια λάντζα τον καπετάν Θεοδωρή Μπαρμπαδήμο, που ήτανε ένα περιφημισμένο παλικάρι, για να ειπεί του πειράτου το πως άφελα (ανώφελα) ακαρτερεί, και οι Γαλαξιδιώτες στανικώς (διά της βίας) και με φοβέρες δεν δίνουνε μήτε κάλπικο άσπρο (τουρκικό νόμισμα μικρής αξίας) και ο κουρσάρος θυμώνοντας έβγαλε το σπαθί και εχύθηκε στον καπετάν Θοδωρή, για να του κόψει το κεφάλι· και ο καπετάν Θεοδωρής εσταύρωσε τα χέρια και δείχνοντας τα στήθια του «χτύπα, παλιομουρτάτη, του είπε, έναν άνθρωπο ξαρμάτωτο που θαρρεύοντας στον όρκο σου ήρθε χωρίς σπαθί και άρματα· σαν είσαι παλικάρι δέσε μου το ένα χέρι, και στο άλλο δώσε μου ένα μαχαίρι, και ελάτε τρεις απάνου μου, και σαν με σκοτώσετε να σας είναι χαλάλι». Και ο πειράτος, ακούοντας ανέλπιστα αυτά τα παλικαρίσια λόγια, εκατέβασε το σπαθί του και τραβώντας τα γένια του έφυγε· ετότες ήρθασι δύο κουρσάροι αράπηδες και είπασι του καπετάν Θοδωρή να κατέβει στο αμπάρι, έστοντας σκλάβος· και ο καπετάν Θεοδωρής αρπάζοντας ένα σίδερο, που ηύρε εκεί κοντά του, εχτύπησε τον ένα κουρσάρο στο κεφάλι και τον εσκότωσε, και χτυπώντας και τον άλλον, έπεσε στη θάλασσα, και βουτώντας εβγήκε στο Γαλαξίδι, και εδιηγήθηκε τα τρεχάμενα. Ετότες πλια αρχίνησε μία φοβερή αμάχη από το πουρνό, ως το δειλινό, που επέσασι μπόμπες και τόπια (βλήματα πυροβόλου) περίσσα, και κάμποσα σπίτια γαλαξιδιώτικα, έστοντας στο περιγιάλι, επέσασι από τον βρόντο και το σείσιμο (τράνταγμα) των κανονιών και πολεμώντας, μια μπόμπα γαλαξιδιώτικη, μεγάλη και βροντερή, επήγε και εχτύπησε μέσα στο τζιμπιχανέ (πυριτιδαποθήκη) του πειράτου, και πετιέται στον αέρα η γαλιότα, και καίονται και άλλες τρεις· ετότες ο κουρσάρος με την εντροπή στα μούτρα και με χολιασμένη καρδιά, έφυγε μέσα σε μία γαλιότα μισοκαημένη, που εμπόρεσε να γλύσει (γλιτώσει), γιατί οι άλλες τέσσαρες καήκανε, και οι αποδέλοιπες πέντε πιαστήκασι πρέζα (λάφυρο). Εσκοτωθήκασι κουρσάροι εκατόν τριάντα και Γαλαξιδιώτες πενήντα οχτώ, και κοντά στους άλλους και ο καπετάν Θοδωρής Μπαρμπαδήμος, που παραπάνου αφηγήθηκα. Αυτός γουν (λοιπόν) ο καπετάν Θοδωρής, έστοντας να ρίχνει ένα κανόνι, έσκασε το κανόνι και τα κομμάτια τον εσκοτώσασι μαζί με άλλους δυο· έζησε δύο ώρες, και τελειώνοντας η αμάχη και μαθαίνοντας το πως ενικήσασι οι Γαλαξιδιώτες είπε: «τώρα, Θεέ μου, πεθαίνω ευχαριστημένος!» και εξεψύχησε· και όντας λαβωμένος, λησμονώντας τες πληγές του εγκάρδιωνε τους γειτόνους του λέγοντας: «χτυπάτε, μωρέ παιδιά, τους παλιομουρτάτηδες!»

Αυτά, που αφηγάμαι, εγενήκασι μέρα Παρασκευή, τον Μάρτη μήνα, σαρακοστής μεγάλης πρώτες μέρες· και έστοντας εκείνος ο πειράτος χολιασμένος και κατάκαρδα εντροπιασμένος, με συνεργεία διαβόλου, που πάντα αμάχεται (πολεμά) τους χριστιανούς, εγύρευε ώρα και στιγμή για να εκδικηθεί το Γαλαξίδι, που τόκαμε (του έκανε) τόσο μεγάλο αφρόντε, που δεν είχε μούτρα να προβοδίσει (βγει) στον κόσμο, γιατί όλοι τον επεριγελούσασι· και ακούσατε τι μηχανάται ο τρισκαταραμένος κουρσάρος, εκείνες τις ημέρες ήτανε μεγάλη εβδομάδα, που κάθε χριστιανός, αφήνοντας τες δουλειές του και κάθε μεταχείριση, πηγαίνει με ευλάβεια στες εκκλησίες για να προσκυνήσει τα άγια και θεοτικά πάθη του Χριστού, που για λόγου μας τους ανθρώπους, εκαταδέχθηκε και εγίνηκε άνθρωπος σωστός, και εσταυρώθηκε από το παράνομο γένος των Εβραίων. Ετότες γουν πιάνει και αρματώνει ο Ντουρατζίμπεης οχτώ γαλιότες, και εμπαρκάρει ασκέρι αρματωμένο, όλο από άπιστους Μουσουλμάνους. Ετότες, έστοντας να εξημερώνει Κυριακή ημέρα, που όλοι με χαρές και αγαλλίαση γιορτάζουσι την Ανάσταση και τη Λαμπρή του Σωτήρος, από πρωί σύνταχα (από νωρίς το πρωί), δύο ώρες πριν να εξημερώσει, οι Γαλαξιδιώτες επήγασι στες εκκλησίες για να δοξάσουνε την Ανάσταση, και κανένας δεν απόμεινε στα σπίτια και στα πλεούμενα, γιατί όλοι μικροί και μεγάλοι, άνδρες, γέροι και γυναικόπαιδα επήγασι στες εκκλησίες· ετότες γουν ο πανάπιστος και μιαρότατος πειράτος ξεμπαρκάρει το ασκέρι του και με το σπαθί στο χέρι εμπαίνει στην πολιτεία, και καίοντας τα σπίτια, μπλοκάρει (περικυκλώνει) τες εκκλησίες και επέρασε από σπαθιού άνδρες, γέρους και γυναικόπαιδα, που εσκούζασι και εβελάζασι· αμή εκείνος ο αντίχριστος κανένα έλεος και συμπάθιο ευσπλαχνίας δεν είχε· και μέσα στες εκκλησίες εμπήκε καταματωμένος και ξεσπαθώνοντας, και εμπροστά στην αγία τράπεζα ο παμμιαρότατος Σατανάς έσφαξε δύο παπάδες, τον Παπαχρήστο και τον Παπαθανάση· και ετότες εγίνηκε μεγάλος σεισμός και έπεσε η εκκλησία και εσκότωσε πέντε κουρσάρους.

Έστοντας και να γίνει τέτοιο μεγάλο και αδιήγητο φονικό, που στόμα ανθρώπινο και κοντύλι δεν ημπορεί να ζωγραφίσει, ωσάν πρέπει, όσοι απομείνασι Γαλαξιδιώτες, γλύσαντες από το μακελειό, επήρασι τα βουνά και τα πλάγια και τους λόγκους, και εχτίσασι δω και κει καλύβες και δυο εκκλησίες, μία της Παναγίας και άλλη του Προφήτου Ηλία· και εκεί, οπού εμαζωχτήκασι το λένε Παλιο-Γαλάξιδο, ωσάν να λέμε παλιά χώρα (πόλη). Και εκεί εμείνασι κατατρεμένοι χρόνια δέκα τρία· ύστερα εφανερώθηκε ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και Βαπτιστής και τους είπε να πάνε και να καθίσουνε στην παλιά χώρα, γιατί εκείνος, που εφοβόντασι, ο κουρσάρος, τον πήρε μπάλα, που ήτανε οργή θεοτική, και βράζει στα κατράμια της κόλασης· και να χτίσουσι και πέντε εκκλησίες, και να βάλουνε ονομασία απάνου στη χώρα Πενταγίοι, ωσάν να λέμε που είχε πέντε εκκλησίες, που τους διαυθέντευαν (προστάτευαν) και να μη κάμουσι άλλο τίποτε από κεφαλιού τους, γιατί εκείνος ο πειράτος ήτανε ο ίδιος ο Σατανάς, έχοντας μούτρα ανθρωπινά, και να κάμουνε δέησες στο θεό, για να έβγει από τη χώρα το δαιμόνιο, που εμπήκε, και τους έκαμε ένα τόσο μεγάλο κακό· και οι Γαλαξιδιώτες, ακούοντας αυτά τα άγια και θεοτικά λόγια, εκάμασι κατά το όρτινο (οδηγία) του Αγίου και την ορμήνεψη (συμβουλή), και παγαίνοντας στο Γαλαξίδι, που ήτανε ένας σωρός από παλαιά χαλάσματα και πέτρες, εξαναχτίσασι τα σπίτια· και κάνοντας τη δέηση και τες λιτανείες, κατά την ορμήνεψη του Αγίου, εβάλασι το όνομα το καινούριο Πεντάγιοι· και την στιγμή εκείνη ακούστηκε μια βροντή από τον κάτου κόσμο, και ο ουρανός εμαύρισε, και η θάλασσα εφούσκωσε, και τρία δαιμόνια επέσασι στη θάλασσα και επνιγήκασι· και ένας άγιος εφάνηκε με μαύρα ράσα, περπατώντας απάνου στη θάλασσα, και ευλόγησε σε τρεις μεριές· και έπαψε το φούσκωμα της θάλασσας, και ο ουρανός εξαστέρωσε, και εγίνηκε χαρά Θεού· και οι Γαλαξιδιώτες, βλέποντας ένα τέτοιο μεγάλο θαύμα, επροσκυνήσασι τον Κύριο, ευχαριστώντας τον διά την διαυθέντεψη που τους έδειχνε τόσο ολοφάνερα.

Πηγή: https://www.in.gr/

Η μοναδική παραλία στον κόσμο με πράσινη άμμο -Εξωπραγματική ομορφιά, σαν πίνακας ζωγραφικής

Παραλίες με ροζ και μαύρη άμμο υπάρχουν λίγες μεν, αλλά σίγουρα είναι περισσότερες από μια. Αλλά με πράσινη άμμο υπάρχει μόνο μια, στο Μεγάλο Νησί της Χαβάης.

Η Πράσινη Παραλία, η οποία είναι γνωστή και ως Παπακολέα έχει άμμο στην απόχρωση τηε ελιάς η οποία σε συνδυασμό με τα καταγάλανα νερά και το βράχο που την περιβάλλει συνθέτει ένα μοναδικό σκηνικό που δεν συναντά κανείς πουθενά αλλού στον κόσμο.

Το πράσινο χρώμα της άμμου οφείλεται στο 49.000 χρόνων ηφαίστειο Που Μαχάμα το οποίο κατά την εκρήξή του σκόρπισε πρασινωπές πέτρες, ολιβίνες. Οταν η oλιβίνη αναμειγνύεται με τα νερά του ωκεανού δίνει αυτή την απόχρωση άμμου.

Πηγή: http://www.iefimerida.gr/