Archive | Νοέμβριος 2023

Φυσική

Νοέ.23

Πλανήτης Αφροδίτη

Η πρώτη διαστημική αποστολή που μετέδωσε φωτογραφίες από άλλο πλανήτη ήταν Σοβιετική. Οι προσπάθειες του “Βενέρα” για την εξερεύνηση της Αφροδίτης …

22 Οκτωβρίου του 1975 το σοβιετικό διαστημόπλοιο “Βενέρα 9” προσγειώθηκε στην Αφροδίτη και έστειλε φωτογραφίες από το πλανήτη. Ήταν το πρώτο διαστημικό σκάφος που έστειλε φωτογραφίες από άλλο πλανήτη….

Σύγκριση Αφροδίτης και Γης….

Η Αφροδίτη είναι ο δεύτερος σε απόσταση από τον Ήλιο πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος. Είναι το πιο λαμπρό σώμα στον νυκτερινό ουρανό μετά τη Σελήνη. Η μαγευτική λαμπρότητα αυτού του πλανήτη οφείλεται στα πυκνά σύννεφα αέριου θειικού οξέος στην ατμόσφαιρά της, τα οποία ανακλούν έντονα το φως του Ηλίου (σε ποσοστό 70%). Η Αφροδίτη παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με τη Γη και για αυτό το λόγο οι Αμερικάνοι και οι Σοβιετικοί θέλησαν να τη προσεγγίσουν. Έχει περίπου το ίδιο μέγεθος και την ίδια πυκνότητα με τη Γη, βρίσκεται σε μια καλή απόσταση από τον ήλιο και διαθέτει ατμόσφαιρα. Για αυτό θεωρήθηκε ως «αδελφή» της Γης και πλανήτης με πιθανότητες ύπαρξης ζωής.

Η επιφάνεια της Αφροδίτης από τον Βενέρα….

Σύγκριση Αφροδίτης και Γης.

Η πρώτη επιτυχημένη «φευγαλέα επίσκεψη» στον πλανήτη Αφροδίτη πραγματοποιήθηκε τον Δεκέμβριο του 1962 από τους Αμερικάνους με το διαστημόπλοιο «Mariner 2». Οι Σοβιετικοί ήταν εκείνοι όμως που έκαναν τις περισσότερες προσπάθειες για να ανακαλύψουν αυτόν τον λαμπρό πλανήτη με τη σειρά διαστημοπλοίων «Βενέρα». Η επιφάνεια της Αφροδίτης από τον Βενέρα. Πηγή φωτο:Bruce Murray Space Image Library Η πρώτη αποστολή πραγματοποιήθηκε το 1961. Το σκάφος πέρασε κοντά από τον πλανήτη Αφροδίτη, αλλά χωρίς να φτάσει σε αυτόν. Το ίδιο συνέβη και με τη δεύτερη αποστολή το 1965. Με τη τρίτη αποστολή το Νοέμβριο του 1965 το σκάφος κατάφερε να φτάσει στο πλανήτη αλλά συνετρίβη. Παρόλα αυτά έμεινε στην ιστορία ως η πρώτη διαστημική αποστολή που έφθασε στην επιφάνεια ενός άλλου πλανήτη. Το 1967 και το 1969 οι «Βενέρα» 4, 5 και 6 έκαναν μετρήσεις στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης. «Βενέρα 7», η πρώτη επιτυχία Στις 15 Δεκεμβρίου 1970 σημειώθηκε η πρώτη επιτυχημένη προσπάθεια. Το διαστημόπλοιο «Βενέρα 7» , το οποίο είχε εκτοξευθεί στις 17 Αυγούστου από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζαχστάν, έφτασε στην επιφάνεια της Αφροδίτης χωρίς να καταστραφεί. Το «Βενέρα 7» ήταν στην ουσία δύο σκάφη: το μητρικό σκάφος, τύπου 3MV, δηλαδή σκάφος τρίτης γενιάς για τον Άρη και την Αφροδίτη και η κάψουλα προσεδάφισης. Χρειάστηκαν 120 μέρες από την στιγμή της εκτόξευσης για να φτάσει το διαστημόπλοιο στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης. Η κάψουλα παρέμεινε συνδεδεμένη στο μητρικό σκάφος, ώστε να ψύχεται από αυτό στους μείον 8 βαθμούς Κελσίου προκειμένου να αντέξει τις υψηλές θερμοκρασίες που δημιουργούνται από την τριβή στην ατμόσφαιρα.

Η κάψουλα «Βενέρα 7». Οι Σοβιετικοί αφοσιώθηκαν στην εξερεύνηση της Αφροδίτης με τη σειρά διαστημοπλοίων «Βενέρα» («Αφροδίτη» στα ρωσικά)….

Οι Σοβιετικοί αφοσιώθηκαν στην εξερεύνηση της Αφροδίτης με τη σειρά διαστημοπλοίων «Βενέρα» («Αφροδίτη» στα ρωσικά). Όταν το μητρικό σκάφος έχασε την επαφή με τη Γη εξαιτίας της πυκνής ατμόσφαιρας της Αφροδίτης, η κάψουλα απελευθερώθηκε αυτόματα και άρχισε να πέφτει με αλεξίπτωτο. Κατάφερε να εκπέμψει σήμα για 53 λεπτά, 20 εκ των οποίων ήταν από το έδαφος. Η αποστολή του Βενέρα 7 πρόσφερε κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες γνώσεις για τον πλανήτη. Σύμφωνα με τις μετρήσεις που έγιναν, αποδείχθηκε ότι η Αφροδίτη αποτελείται κατά 97% από διοξείδιο του άνθρακα. Εντυπωσιακή είναι επίσης και η θερμοκρασία στην επιφάνεια του πλανήτη καθώς φτάνει τους 480 βαθμούς Κελσίου, ενώ η ατμοσφαιρική πίεση τα 9 εκατομμύρια Πασκάλ, δηλαδή 90 φορές μεγαλύτερη από την αντίστοιχη πίεση στην επιφάνεια της Γης. Οι καταγραφές έδειξαν ότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα επιβίωσης του ανθρώπου στο συγκεκριμένο πλανήτη Η κάψουλα «Βενέρα 7» «Βενέρα 9» Παρόλα αυτά οι διαστημικές αποστολές των Σοβιετικών συνεχίστηκαν με τη σειρά Βενέρα το 1972, 1975, 1978, και 1981, έχοντας πλέον προηγμένα όργανα μετρήσεων.

Σημαντική είναι η αποστολή του Βενέρα 9 όπου προσγειώθηκε στις 22 Οκτωβρίου του 1975 στον πλανήτη Αφροδίτη και έστειλε φωτογραφίες από τον πλανήτη. Ήταν το πρώτο διαστημικό σκάφος που έστειλε φωτογραφίες από την επιφάνεια ενός άλλου πλανήτη. …

Η κάψουλα «Βενέρα 7»…

Πηγή:

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/to-diastimiko-programma-quot-venera-quot-gia-tin-exereynisi-tis-afroditis/

Νοέ.12

Βιτσέντζος Κορνάρος

Έλληνας ποιητής ενετικής υπηκοότητας

Ο Βιτσέντζος Κορνάρος (29 Μαρτίου 1553, Σητεία – 1613 ή 1614, Ηράκλειο) ήταν Κρητικός ποιητής της Ύστερης Βενετοκρατίας στο νησί. Θεωρείται ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της κρητικής λογοτεχνίας και νεοελληνικής λογοτεχνίας συγγραφέας του αφηγηματικού ποίηματος «Ερωτόκριτος». Παλαιότερα θεωρούνταν και συγγραφέας του θρησκευτικού δράματος «Η Θυσία του Αβραάμ».

Βιτσέντζος Κορνάρος
Εξώφυλλο από το έργο Η Θυσία του Αβραάμ, Βενετία, 1713
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Βιτσέντζος Κορνάρος (Ελληνικά)
Γέννηση26  Μαρτίου 1553[1][2]
Σητεία[3][1][2]
Θάνατος1613[1]
Ηράκλειο[3][2]
ΕθνικότηταΈλληνες[3]
Χώρα πολιτογράφησηςΒενετική Δημοκρατία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα[4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιητής[3][1][2]
Αξιοσημείωτο έργοΕρωτόκριτος
Οικογένεια
ΑδέλφιαΑνδρέας Κορνάρος
ΟικογένειαΟικογένεια Κορνάρο
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφία

Οι πιο ασφαλείς πληροφορίες για την καταγωγή του Κορνάρου είναι αυτές που δίνει ο ποιητής στο τέλος του έργου του: αναφέρει το όνομα Βιτσέντζος, το οικογενειακό όνομα Κορνάρος, τόπο γέννησης τη Σητεία και το Κάστρο (Ηράκλειο), όπου παντρεύτηκε:

Κ’ εγώ δε θε να κουρφευτώ κι αγνώριστο να μ’ έχου
μα θέλω να φανερωθώ, κι όλοι να με κατέχου
Βιτσέντζος είν’ ο ποιητής και στη γενιά Κορνάρος
που να βρεθή ακριμάτιστος, σα θα τον πάρη ο Χάρος.
Στη Στείαν εγεννήθηκε, στη Στείαν ενεθράφη,
εκεί ‘καμε κι εκόπιασεν ετούτα που σας γράφει.
Στο Κάστρον επαντρεύτηκε σαν αρμηνεύγει η φύση,
το τέλος του έχει να γενή όπου ο Θεός ορίσει[5]

Παλαιότερα οι φιλόλογοι τοποθετούσαν την ζωή και την δράση του Κορνάρου γύρω στα μέσα του 17ου αι., πίστευαν δηλαδή ότι η Θυσία του Αβραάμ γράφτηκε το 1635, χρονιά που αναφέρεται στο χειρόγραφο, και ο Ερωτόκριτος αργότερα, μέχρι το 1645 ή το 1648, όταν άρχισε η πολιορκία του Ηρακλείου από τους Οθωμανούς. Μάλιστα ένα επεισόδιο του Ερωτόκριτου που αφηγείται την μονομαχία του Κρητικού με τον Καραμανίτη εθεωρείτο προσθήκη εκ των υστέρων, η οποία έγινε μάλλον κατά τα χρόνια του Βενετοτουρικού πολέμου και απηχούσε τους αγώνες των Κρητικών εναντίον των Οθωμανών. Αυτή η άποψη διατυπώνεται και σε παλαιότερες Ιστορίες της Νεοελληνικής λογοτεχνίας, όπως αυτή του Λίνου Πολίτη[6] και του Κ.Θ. Δημαρά[7].

Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, ο ποιητής του Ερωτόκριτου ταυτίζεται με έναν βενετοκρητικό Βιτσέντζο Κορνάρο, που γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου του 1553 στην Τραπεζόντα της Σητείας, γιος του Ιάκωβου Κορνάρου καί της Ζαμπέτας Ντεμέτζο. Ήταν γόνος εξελληνισμένης και αρχοντικής βενετσιάνικης οικογένειας, πιθανότατα με μεγάλη περιουσία. Ο αδερφός του, Ανδρέας Κορνάρος, είχε γράψει μια Ιστορία της Κρήτης που δεν εκδόθηκε ποτέ. Έζησε στη Σητεία περίπου μέχρι το 1580 ενώ αργότερα εγκαταστάθηκε στον Χάνδακα (σημερινό Ηράκλειο). Εκεί έλαβε χώρα ο γάμος του με την Μαριέτα Ζένο, με την οποία απέκτησε και δύο κόρες, την Ελένη και την Κατερίνα. Από το 1591 ανέλαβε διοικητικά αξιώματα, ενώ κατά την διάρκεια της πανούκλας (1591-1593) ανέλαβε καθήκοντα υγειονομικού επόπτη. Υπήρξε επίσης μέλος ενός λογοτεχνικού συλλόγου, της Ακαδημίας των Παράξενων, που είχε ιδρύσει ο αδελφός του Ανδρέας, επίσης συγγραφέας. Πέθανε στον Χάνδακα το 1613 ή το 1614 από άγνωστη αιτία και θάφτηκε στο μοναστήρι του Αγίου Φραγκίσκου. Αυτή η άποψη έχει γίνει αποδεκτή από τους περισσότερους μελετητές[8].

Έργογραφία

Εργογραφία του Κορνάρου:

  • Ερωτόκριτος, έμμετρη μυθιστορία
  • Η Θυσία του Αβραάμ, θρησκευτικό αφηγηματικό δράμα (παραδίδεται ανώνυμο αλλά παλαιότερα θεωρούνταν έργο του Κορνάρου)

Πηγή: https://el.m.wikipedia.org